การระบุปริมาณไฮโดรเจนไซยาไนด์ในอาหารคนและอาหารสัตว์

ไซยาโนเจนิกไกลโคไซด์เกิดขึ้นทั้งในผลิตภัณฑ์อาหารคนและอาหารสัตว์หลายชนิด เช่น อัลมอนด์ หน่อไม้ มันสำปะหลัง ถั่วลิมา ข้าวฟ่าง และผลไม้เมล็ดแข็ง ต่างมีไซยาโนไฮดรินที่ได้รับการรักษาให้คงที่ไว้ด้วยกระบวนการไกลโคซิเลชัน โดยปกติแล้ว ไซยาโนเจนิกไกลโคไซด์จะไม่เป็นพิษเมื่ออยู่ในรูปแบบไกลโคซีเลต แต่เมื่อเข้าสู่กระบวนการย่อย เอนไซม์จุลินทรีย์ระบบลำเลียงอาหารจะทำการย่อยไซยาโนเจนิกไกลโคไซด์จนกลายเป็นไฮโดรเจนไซยาไนด์ (HCN) ซึ่งเป็นพิษอย่างร้ายแรงต่อมนุษย์ ในที่นี้ เราจะอธิบายวิธีการระบุข้อมูลเชิงปริมาณของไฮโดรเจนไซยาไนด์หลังจากกระบวนการย่อยสลายด้วยเอนไซม์ของไซยาโนเจนิกไกลโคไซด์ในอัลมอนด์ ผลิตภัณฑ์เบเกอรี่ เนื้อในของเมล็ด เพอร์ซิแพน (เนื้อในของเมล็ดแอปริคอตกวน) และมาร์ซิแพน (อัลมอนด์กวน) วัตถุดิบที่ใช้อะมิกดาลินเป็นสารประกอบตั้งต้น วิธีดังกล่าวเป็นไปตามมาตรฐานสากล ISO 2164-1975 และวิธีการ AOAC 915.03